Con le vos ëd Paul Castlin-a, Massimo Marietta, Gianni Marietta, Anin Ferrero, Marco Moretti
Leture bìbliche: Salm 105:1-22; Génesi 37:1-30; Roman 10:5-15; Maté 14:22-33
Coj che Nosgnor a ciama për fé part ëd sò pòpol, tant ai temp ëd la Bibia che ancheuj, a fan l’esperiensa ‘d coma che Dé a sìa fedel a soe promësse. Nosgnor, an efet, an soa providensa, a bogia j’aveniment ëd soa vita ‘d lor përchè tut a contribuissa a la fin për ël bin, a fà nen se la situassion a peussa esse considerà negativa o a sò dëscapit. Coma ch’a dis l’Apòstol: “I savoma ‘dcò che tute le 
còse a contribuisso al bin ëd coj ch’a veulo bin a Nosgnor, lor ch’a son ciamà conform ai sò propòsit” (Roman 8:28). Ant le leture bìbliche ‘d costa duminica i lo trovoma ant la vicenda dël patriarca Giusèp, mensionà ant la làuda a Dé dël Salm 105 e peui da la letura d’un tòch dël capìtol 37 dla Génesi. Ant la letura ch’a-i ven dapress, cola dal capìtol 10 dl’epistola ai Roman, i trovoma che costa ciamà a riva ancheuj a ‘d gent ëd tute le nassion për ël mojen dl’anonsi dl’Evangeli. Coj ch’a son ciamà a formo ‘n pòpol caraterisà da la pien-a fiusa ch’a l’han an Dé e ant ël Crist. A l’é pa sèmpe belfé deje fiusa, coma ch’a dimostra la letura dël capìtol 14 dël vangel ëscond San Maté. An costa letura i trovoma Pero (San Pé) ch’a aceta na dësfida impossìbila che Gesù a-i propon. Pero a ‘mprendrà a fidesse dël tut e për tut an Gesù e as rendrà cont che l’avèj anvestì tuta sua vita an Gesù a mérita sèmpe la pen-a.
I.
Ël Salm 105, dont i lesoma ancheuj mach un tòch, a ciama ‘l pòpol d’Israel, ël pòpol dj’Elet ëd Nosgnor, a laudé e ringrassié Dé an arciamand a la memòria dj’aveniment ij pì amportant ëd soa stòria, ch’a dimostro che Chiel a l’é stàit fedel a tute soe promësse, cole ch’a l’ha gravà ant ël Pat che Chiel a l’ha stabilì con lor. Sossì a dventa ciàir dzurtut ant ij moment che tut për lor a smijava përdù përchè a j’ero crasà da le circostanse e dai sò nemis ch’a l’avìo votaje a lë stermini. Nosgnor a antërven ëd manera providensial e a-j lìbera, a-j salva e a-j guerna. La letura ancheuj as antëromp con la vicenda ‘d Giusèp che, anghignonà e peuj vendù tanme në s-ciav, a monta fin-a a dventé ël consijé ‘l pì important dël Faraon d’Egit. Ëd sossì a na parlera nòstra sconda letura.
“Ringrassié Nosgnor! Invoché Sò Nòm! Fé conòsse a tùit ij pòpoj lòn che Chiel a l’ha fàit! Canté e fé ‘d mùsica an Sò onor! Dé notissia dij miràcoj che Chiel a l’ha fàit! Andé fier ëd Sò Nòm sant! Che ij cheur ëd coj ch’a serco Nosgnor as arlegro! Serché Nosgnor e la fòrsa che mach Chiel a peul dene! Serché sèmper Soa presensa! Arciamé a la ment ij segn miracolos che Chiel a l’ha fàit, soe assion potente e ij giudissi ch’a l’ha emanà. Fieuj d’Abram, servitor ëd Nosgnor! Vojàutri ij dissendent ëd Giacòb, j’Elet ëd Nosgnor! Chiel a l’é Nosgnor, nòst Dé; Chiel a dà esecussion ai Sò giudissi an tuta la tèra. Chiel as arcòrda sèmper dij decret sigilà an Sò Pat, le promësse che Chiel a l’ha fàit a mila generassion – la promëssa che Chiel a l’ha fàit a Abram, la promëssa ch’a l’ha giurà ‘d realisé për Isaach! Chiel a l’ha dàita a Giacòb tanme ‘n decret, a Israel coma na promëssa ch’a val për sèmper, e ch’a disìa: “A ti it darai la tèra ‘d Canaan coma na part ëd toa ardità”. Quand che lor a j’ero pòchi, mach pòchi ‘d nùmer, e ch’a vivìo ambelelà tanme ‘d forësté, lor a andasìo dëdsà e dëlà, da nassion a nassion, da ‘n règn a n’àutr. Nosgnor a l’ha nen lassà che quajdun a-j crasèissa; për lor a l’ha dissiplinà dij rè. A l’ha dit: “Toché nen coj ch’i l’hai sernù! Fé nen ëd mal ai mè profeta!”. Nosgnor a l’ha fàit rivé na famin-a ‘n tuta la tèra, a l’ha fàit calé le proviste. A l’ha mandà ‘n’òm ch’a l’é ‘ndaje danans – Giusèp, ch’a l’era stàit vendù tanme në s-ciav. Le caden-e a-j fasìo mal ai sò pé; a l’avìa ‘n colarin ëd fer; fin-a ‘l temp che la predission a l’é realisasse. La paròla ‘d Nosgnor a l’é comprovasse vera. Ël rè a l’ha consentì ch’a fussa torna butà ‘n libertà; col ch’a dominava ‘d nassion a l’ha liberalo. A l’ha nominalo gerent ëd soa ca e aministrator ëd soe proprietà” […] (Salm 105:1-22).
II.
La vicenda dël patriarca Giusèp, contà dal capìtol 37 al 50 a la fin dël lìber ëd la Génesi…
Lascia un commento