Leture bìbliche: Salm 104: 24-35; Nùmeri 11: 24-30; 1 Corint 12:1-13; At 2:1-21; Gioann 20: 19-23
Duminica, la pì part ëd le cese cristian-e a sèlebra la Pancòsta. I la podrìo consideré un-a dle quatr mire dl’orisont dla fede cristian-a. La prima a l’é la nassensa an cost mond dël Signor e Salvator Gesù Crist (ël Natal), la sconda a l’é ij patiment, la mòrt e l’arsurression ëd Gesù (la Pasca), la tersa sò artorn a Dé ‘l Pare (l’Assension) e, la quarta, la Pancòsta. A son ij pont feucaj ëd l’ann liturgich 
cristian. La Pancòsta a marca ‘l moment che la comunità dij dissépoj ëd Gesù a ‘rsèiv na presensa strasordinaria ‘d Nosgnor Dé con loràutri (lë Spirit Sant) ch’a-j dà “l’energìa” ch’a n’ha da manca për porté a compiment la comission che Gesù a-j dà e ch’a-j cangia da person-e sbaruvà, pien ëd confusion e ch’a penso ‘d podèj fé pì gnente, ant na comunità angagià a porté anans con coragi e determinassion, con la Paròla e ij fàit, ël vangel ëd Gesù Crist pr’ ël mond antregh. Nojàutri ij cristian d’ancheuj, an nòstra generassion, i soma l’arzultà ëd soa determinassion ëd lor, e, dzurtut, ëd na presensa ch’a l’é mai vnùa a manch da ‘ntlora, cola dlë Spirit Sant, ch’a l’a argenerane da la mira spiritual, ch’a l’ha portane al pentiment e a la fede an Gesù e ch’an dà j’arsorse necessàrie për continué a porté anans la mission cristian-a. Le leture bibliche d’ancheuj as ancentro, tant pr’ el Testament Vej che pr’ ël Neuv, an sù coma lë Spirit Sant a daga “d’energìa” a sò pòpol.
I
Ël Salm për costa duminica a l’é ‘n tòch dël Salm 104. L’autor a làuda, benediss e magnìfica la magistrìa sbalorditiva dël Creator an tute soe euvre. Chiel a l’é nen mach col ch’a dà la vita, ma col ch’a provëd j’arsorse ch’a-i é da manca perchè minca un-a ‘d soe creature a viva dla mej manera e ch’a daga soa contribussion a l’armonìa dël tut. A la matèria inanimà Dé a-j ispira o “a sofia” ëd sò Spirit e chila a viv. A l’é ‘l midem Ëspirit ch’a argénera ‘d creature uman-e degradà dal pëccà për ch’a ‘rtorno a esse lòn ch’a l’avìo da esse fin dal prinsipi.
“Nosgnor, che gran’ varietà ‘d ròbe ch’it l’has fàit! Ti ‘t l’has faje tute con sapiensa. La tèra a l’é pien-a ‘d toe creature. Vardé-là l’océan, grand e largh, ch’a formiola ‘d creature d’ògni sòrt, sia grande che pcite. Vardé ij bastiment ch’a lo sorgo, e ‘l Leviatan ch’it l’has falo përché a-i s’amusa. Tùit a dipendo da Ti për ël nutriment ch’a l’han da manca. Quand che Ti ‘t jë lo procure, lor a l’archeujo. Ti ‘t doverte la man për deje da mangé e lor a na mangio. Tutun, s’it ët slontan-e da lor, a droco ‘nt lë sparm.
Lascia un commento