Duminica 23 aost 2020 – Dumenica apress la Pancòsta ch’a fa dódes – Con le vos ëd Paul Castlin-a, Massimo Marietta, Gianni Marietta, Anin Ferrero, Marco Moretti
Leture bìbliche: Salm 124; Surtìa 1:8–2:10; Roman 12:1-8; Maté 16:13-20
Ël pòpol ëd Nosgnor, për motiv ëd soa vocassion e carater, a l’è ciamà a marché soa distinsion 
moral e spiritual dal rest dël mond e ‘d felo ‘d manera ciàira. Sossì a l’era vera ant l’antichità e a resta vera ‘dcò ancheuj. La vocassion, ch’i podoma nen arnunseje, a esse anticonformista, a l’ha causaje e a-j càusa tanti problema. Tante fòrse polìtiche a l’han provà soens, an efet, a sugetela, la gesia cristian-a e fin-a ‘d dësblela. As trata dij “tentativ”, përché gnente e gnun a riussirà mai a felo dël tut. La rason as treuva ant le leture bìbliche dë sta duminica che an sicura che ij progèt ëd Nosgnor a peudo pa esse rendù inùtij, mai – lor as compisso sèmpe. Nosgnor a l’ha promëttù dë sté sèmpe dacant ai Sò, ëd libereje, ëd vendicheje con soa potensa. Ël pòpol ëd Nosgnor, la Gesia, a l’é n’organism ch’a viv, al sërvissi ‘d sò Signor.
I.
Ël pòpol ëd Nosgnor a l’ha tanti nemis da fòra e da drintra ch’a rendo pitòst precari sò echilibri e soa dzurvivensa. I lo vedoma ‘d manera costanta ant ël cors ëd la stòria già dal temp dël Testament Vej. Vàire aversari a l’avrìo vorsù, e a lo veulo ancora, dëstrùe la Gesia ‘d Nosgnor! A son mai riussì a felo e mai a riussiran. Përchè? A lo fortisso le paròle dël Salm 124.
“Còsa sarìa-lo rivane se Nosgnor a fussa nen ëstait da nòstra part? Che tut Israel a l’arpeta: Còsa sarìa-lo rivane se Nosgnor a fussa nen ëstàit da nòstra part quand ch’i j’ero atacà dai nòstri nemis? An soa furia afoà lor a n’avrìo angosasse viv. N’inondassion a l’avrìa ramassane via complet. N’arianass a l’avrìa portane vìa. Vera, d’aque furiose a l’avrio dël tut scancelane da la facia dla tèra. Ch’a sia benedì Nosgnor che ij sò dent ëd lor a l’han pa fane a tochet! I soma scapà via tanme n’osel da la tràpola dël cassador. La tràpola a l’é s-ciapasse e adess i soma liber! Nòstr agiùt a l’é ‘Nosgnor, col ch’a l’ha fàit ël cél e la tèra” (Salm 124).
II.
Mosè a l’é un di përsonagi an tra ij pì amportant ëd la stòria dël pòpol ëd Nosgnor. A l’é chiel che Nosgnor a l’avìa sernù per guidé ‘l pòpol ëd Dé da la s-ciavensa an Egit a la libertà e a la Tera dla Promëssa. Chiel a l’é l’autor ëd la pì part dël test dij prim sinch lìber ëd la Bìbia, ël Pentateuch, o Torah. A l’é chiel ch’a l’ha butà ansema la Lege moral e sirimonial dël pòpol ëd Dé. Dal lìber ëd la Surtìa, capìtol 1 e 2, i lesoma ancheuj ël prelùdi ëd soa stòria, cola anté che Nosgnor a-i dësvlopa, an soa providensa, ij sò propòsit etern.
Crasament ëd j’Ebreo e nassensa ‘d Mosè. “A l’é vnùit al podêj an Egit un rè neuv ch’a l’avìa mai conossù Giusep. Chiel-sì a l’ha dije a soa gent: “Vardé-sì, la gent d’Israel a l’é vnùita pì numerosa e pi potenta che nojàutri. Fomse furb con lor: i l’oma da fé quaicòsa për ampedine la chërsùa, dësnò, s’a-i rivèissa mai na guèra, a podrìo fé n’aleansa con ij nòstri nemis. I combaterìo contra ‘d noi për peui scapé dal pais”...
Lascia un commento