Leture bìbliche: Salm 86; Maté 10:23-39; Génesi 21:8-21; Roman 6:1-11
Le leture bìbliche dla tersa duminica apress ëd la Pancòsta a buto an evidensa coma, an ësto mond ch’a l’é nemis ëd Dé, confessé e vive con coerensa la fede bìblica a peuda provoché na violenta oposission. I vëdoma sossì ant la vicenda ‘d David, coma ch’a l’é rapresentà ant ël Salm 86. David, angossà dai sò nemis ch’a-j dan dré për masselo, a treuva an Nosgnor soa consolassion e fòrsa. I vëdoma sossì ‘dcò ant la letura dël vangel, cola ‘d Maté 10:24 e vìa fòrt, anté che Gesù a buta ij sò dissépoj ans l’avis ch’a sarìo stàit ostegià pròpi coma chiel midem. Costa situassion-sì a deuv pa dëscorageje nè porteje a fé ‘d compërmess con ël mond ch’a-j përséguita. Ant la përseveransa e ant la certëssa dla vitòria final ëd Dé ant ël Crist, a stà soa fòrsa ‘d lor. La tersa letura, contut, tirà da Génesi 21, la vicenda dël fieul che Abraam a l’avìa avù da la serva Agar, a buta ‘dcò an evidensa coma dzagreàbil a peudo esse le conseguense dla mancansa ‘d fé ant le promësse ‘d Nosgnor, conseguense che Nosgnor, an soa misericòrdia, ‘dcò a rangia. Ël përdon e la toleransa ‘d Dé, contut, a peul nen esse na scusa për pijé ‘l pecà a la legera, o coma na sòrt ëd licensa ‘d pëcché. Al contrari, a l’ha da cissene a l’ubidiensa, arconossend che lòn che Nosgnor an comanda a l’é sèmper bon e giust. Sossì a l’é lòn ch’i trovoma ant l’ùltima letura, tirà da la litra ai cristian ëd Roma.
I.
Ant ël Salm 86, ch’i andoma a lese adess, as mës-cia preghiera e riflession. A l’é na fede ch’a nuriss e ch’an rend pì fòrt, ansavorìa da ‘d làude e ringrassiament. Dàit che David, ambelessì, a l’era riussì a scapé vìa da ‘d situassion angossiose, chiel a comparision-a coj sagrin ch’a l’avìo crasalo con la bontà e la potensa ‘d Nosgnor ch’a l’han tiralo fòra da lì. Pì ‘d lòn, David a ciama a Nosgnor nen mach d’esse liberà dai sò nemis, ma a prega ‘dcò che ‘l timor ëd Nosgnor a sìa bin piantà e anreisà an sò cheur.
“Nosgnor! Bass-te e scota mia preghiera! Rëspondme, përchè ch’i l’hai pròpi da manca ‘d tò agiut. Guern-me, përché i son un dij tò fedej. Mè Dé! Salva ‘l tò servent ch’as fida ‘d ti! Nosgnor! Abie pietà ‘d mi ch’it ciamo tut ël dì. Dà costa gòj a tò servent. A ti i elévo l’ànima mìa. Nosgnor! Ti ‘t ses csì bon, csì pront a përdoné, csì pien d’amor për tuti coj ch’at ciamo agiùt. Nosgnor! Scota mia preghiera, scota mia sùplica….
Lascia un commento