Lesùe da: Paolo Castellina, Anin Ferrero, Marco Moretti, Gianni Marietta
Duminica 19 luj 2020 – Duminica ch’a fa set apress la Pancòsta
Leture bìbliche: Salm 139; Génesi 28:10-19; Roman 8:12-25; Maté 13:24-30, 36-43
Bin-ëvnù! Cost mond a l’é ‘n camp ëd bataja an tra ‘d fòrse an competission tra ‘d lor e ch’a vorìo dominelo. Le vitime nossente ‘d cost conflit a son tante, parèj coma ch’a son grand ij patiment ëd la natura. As podrìa pensé che sto mond-sì a sìa stàit bandonà da Nosgnor, e che Dé a speta mach che a la fin cost mond as dëstrùa da chiel istess. A l’é pa parèj. Dè a l’ha progetà un pian ëd 
recùper, ëd riaquist, d’arsanament ëd cost mond-sì ch’a l’é ‘l sò. Cost proget as dësvlopa ant la stòria tanme na lìnea paralela a la degradassion progressiva d’ës mond. Cost progèt a l’é centrà ant l’euvra dël Salvator Gesù Crist, Sò Fieul. An efet, stërmà a la pì part ëd la gent, a-i é tant “trafich” an sla “scala” ch’a colega cél e tera. Dé a l’ha “anrolà” për sò progèt un pòpol ch’a lo serv e ch’a l’é angagià ant la arconquista ‘d cost mond a Nosgnor. Le vìtime ‘d cost mond a vivo ant la granda aspetativa ‘d coj che Nosgnor a l’ha argenerà e rendù ij sò fieuj, che lor a manifesto l’euvra ‘d salvassion ëd Nosgnor e ch’a pàsio ij sò patiment. L’arconquista a l’é dura, dzurtut përchè le fòrse ch’a-j fan oposission ai progèt ëd Nosgnor a son fòrte e furbe. Tutun, lor a vinceran pa nen, përchè ij progèt ëd Nosgnor as compiran sensa artard. Costi-sì a son ij termin dle quatr leture bìbliche d’arvelassion ëd costa duminica. Ël Salm a parla ëd coma ‘l cherdent a l’abia cossiensa che tut, an soa vita, a resta sota ‘l contròl ëd Nosgnor. La letura da la Génesi an arvela l’esistensa dla “scala” ch’a fà da colegament an tra cél e tera. La letura da j’Epistole an arvela lòn che Nosgnor a fà pr’ ël mojen dj’òm e dle fomne che Nosgnor a l’ha “anrolà”. La letura dal vangel an arvela le astussie e le strategìe dij nemis ëd Nosgnor e, malgré lòn, la certa vitòria che Nosgnor a l’avrà an sù lor.
I.
Ël Salm 139 a dà espression a la cossiensa dël chërdent che Nosgnor nojàutri an conòss ancreus ëd person-a. Per lòn ël cherdent as fida a soe man an minca na circostansa e as arlegra ant ël conòsse e a buté an pràtica soa volontà arvelà. Col ch’a manca ‘d fede, ch’a l’é ostinà e arviros, a pensa ‘d podej ëscapé da Nosgnor, ma a lo podrà nen fé, che Dé a lo speta a l’avàit. La contraposission an tra coste doe manere d’esse as peul nen conciliesse.
“Ti’t ëm esamine e ‘m conòsse. Ti ‘t sas quand ch’im anseto e quand ch’im àusso; fin-a da lontan ti ‘t conòsse mie motivassion. Ti ‘t ëm osserve atent quand ch’i viagio e quand ch’i ‘m buto a cogé pr’ arposé; Ti ‘t sas tut lòn ch’ i faso.
Lascia un commento